Liep straks wat te dwalen in Tilburg en ontwaarde in een achterafstraatje naast een foeilelijk winkelcentrum een soort bunker met een kruisje erop. Verrassing! Het bleek de kapel ‘Onze Lieve Vrouw ter Nood’ te zijn. Heel bijzonder: een Mariakapel die tegelijkertijd oorlogsmonument is. Een tekst op de muur luidt als volgt: “In het najaar van 1944, toen Tilburg in angst wachtte op de bevrijding, werd deze kapel aan Maria toegezegd. Te midden van een zich vernieuwende stad werd zij in 1964 opgericht en op 7 juni van dat jaar door monseigneur Bekkers ingezegend.” Ik heb het even opgezocht. In 1944 beloofden inwoners van Tilburg plechtig een Mariakapel te bouwen als de oorlog voorbij zou zijn. Vijf jaar later verrees een noodkapel omdat bouwmaterialen in die tijd schaars waren. Deze werd in 1964 gesloopt om vlakbij plaats te maken voor het huidige bedehuisje, dat volgens architect Jos Schijvens moest passen in de nieuwbouw van de omgeving. De kapel ligt schuin tegenover de markante Heikese Kerk. Als je niet wist, dat het een kapel was, liep je er achteloos aan voorbij.
Eenmaal binnen kom je in een prachtige, schemerige ruimte, waarvan de muren bekleed zijn met wit marmer. Lichtjes branden voor een vijftiende-eeuws Mariabeeld, geschonken door een Tilburger. Kleurrijke glas-in-betonramen stellen Maria met Jezuskind voor, bedreigd door een draak die het oorlogsgeweld symboliseert. De Moeder Gods heeft haar armen beschermend uitgestrekt boven een groep weeklagende mensen. In de kapel ligt een gekalligrafeerd boek met de namen van 314 Tilburgers die in de oorlog omkwamen. Weer buiten in de felle zon besef je weer eens goed hoe belangrijk dergelijke plekken van gebed en bezinning zijn.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.